Normaliter worden de hartprikkels in de sinusknoop gegenereerd en via de AV-knoop, bundel van His en Purkinje-vezels naar de ventrikels geleid. Niet alleen de vezels van de sinusknoop, maar ook andere vezels van het geleidingssysteem (zoals de vezels van de AV-knoop, de vezels van de bundel van His en de Purkinje-vezels) vertonen autonome depolarisatie (ofwel generatie van een actiepotentiaal).
De intrinsieke frequentie van de autonome depolarisatie (ofwel het ‘vuren’) van de vezels in het geleidingssysteem is:
- vezels van de sinusknoop: 70-80 depolarisaties per minuut;
- vezels van de AV-knoop/bundel van His: 40-60 depolarisaties per minuut;
- Purkinje-vezels: 15-40 depolarisaties per minuut.
De vezels van de sinusknoop genereren vaker actiepotentialen dan andere vezels van het geleidingssysteem. De prikkel vanuit de sinusknoop bereikt de membranen van deze vezels en depolariseert deze, waardoor ze worden ‘gedwongen’ om de prikkel uit de sinusknoop voort te geleiden. Hierdoor kunnen ze niet hun eigen actiepotentialen genereren. Dit is de reden waarom de sinusknoop de hartfrequentie bepaalt en als de pacemaker van het hart fungeert.